Kliknij tutaj --> 🐩 ciekawostki o tatrzańskim parku narodowym

Jak poruszać się po Tatrzańskim Parku Narodowym? W Tatrzańskim Parku Narodowym do dyspozycji turystów pozostaje ok. 70 znakowanych szlaków. Tylko miejsca położone na tych szlakach są ogólnodostępne! Zbaczanie ze szlaku bez stosownych uprawnień jest surowo zabronione, a poza tym niebezpieczne. W parku można również znaleźć wiele jezior, które wpisują się w malowniczą scenerię Tatr. Warto wiedzieć, że w Tatrzańskim Parku Narodowym znajduje się około 200 jezior. Są to zarówno jeziora polodowcowe, jak i sztuczne zbiorniki wodne, które powstały w wyniku prac melioracyjnych lub w celu hodowli ryb. Tatry są miejscem dużego bogactwa florystycznego będącego wynikiem zróżnicowania warunków klimatyczno-glebowych. W Tatrzańskim Parku Narodowym można wyróżnić ponad 50 ważniejszych zbiorowisk roślinnych występujących z zależności od typu podłoża na różnych wysokościach tworząc poszczególne piętra roślinne. W Tatrzańskim Parku Narodowym można spotkać takie gatunki roślin, jak kosodrzewina, modrzewnica, jastrzębiec alpejski, jaskier alpejski, goryczka trojeściowa, krokus spiski, koniczyna alpejska, marzanka wonna, oman wspinaczkowy, pięciornik górski, storczyk plamisty oraz wiele innych. Niektóre z tych roślin są bardzo rzadkie i trudne Poznajcie ciekawe informacje i ciekawostki o Słowińskim Parku Narodowym. 1. Park zajmuje ponad trzysta dwadzieścia siedem kilometrów kwadratowych, a na jego terenie znajduje się Mierzeja Łebska, Jezioro Dołgie Wielkie i Małe czy części moreny z ostatniego zlodowacenia. 2. W 1977 roku park został włączony przez UNESCO do sieci Photos Faux Profils Site De Rencontre. Tatrzański Park Narodowy oferuje wiele szlaków, w tym trudne trasy dla doświadczonych turystów. Jedno z miejsc ma mroczną historię, która intryguje wędrowców. Zagadka tragicznej śmierci do dziś nie została Park Narodowy obejmuje tereny najwyższych szczytów, znajdują się tam trudne do przejścia szlaki. Zanim utworzono infrastrukturę turystyczną, taką jak łańcuchy i barierki, wędrowcy mogli polegać jedynie na własnych umiejętnościach, doświadczeniu i sprzęcie. 95 lat temu doszło do tragedii, która nadal nie została awanturowali się w samolocie do Polski. Interweniowała Straż GranicznaCZYTAJ DALEJTatrzański Park Narodowy ma mroczną tajemnicę3 sierpnia 1925 r. rodzina Kaszniców wybierała się w drogę z Doliny Pięciu Stawów Spiskich do Zakopanego. Jedli śniadanie w schronisku Téryego, gdzie poznali grupę taterników przygotowujących się na tę samą trasę. Głowa rodziny, 46-letni warszawski prokurator Kazimierz Kasznica zapytał ich o wskazówki, poniewaz nie był pewny, czy poradzi sobie w tak długiej trasie z żoną i 12-letnim synem. Najmłodszy z taterników, 21-letni Ryszard Wasserberger zgodził się, by poszli Kaszniców wraz z czwórką taterników wyruszyli w drogę o godzinie 11:30. Pogoda była wyjątkowo jesienna jak na początek sierpnia. Było zimno i wietrznie, padał deszcz, a czasem nawet śnieg. Mimo to grupa postanowiła zrealizować plany i dotrzeć do Zakopanego przez Lodową Przełęcz. Historię tej wyprawy opisał Wawrzyniec Żuławski w książce "Tajemnica Doliny Jaworowej". Dowiadujemy się z niej, że koledzy Wasserbergera nie byli zachwyceni towarzystwem, które opóźnia im marsz. Problemem było zwłaszcza tempo ojca, który zostawał z tyłu z powodu deszczu zalewającego jego okulary, bez których nic nie widział. Kłopoty na przełęczyPowyżej Lodowego Stawku, gdzie szlak biegnie w górę wprost na przełęcz, taternicy poinformowali, że mają dość powolnego marszu. Z rodziną z Warszawy został tylko Ryszard Wasserberger, który zobowiązał się im pomóc, a pozostali ruszyli przed siebie szybko nadrabiając stracony czas. Przed nadejściem wieczora byli już w Zakopanem. Niestety zanim Kasznicowie i 21-letni taternik doszli do przełęczy, doszło do załamania pogody. Przewodniki podają, że trasa ze schroniska Téryego na Lodową Przełęcz zajmuje osobom średniodoświadczonym 1 godzinę i 15 minut. Kasznicowie potrzebowali na pokonanie tego odcinka aż 3 się gradobicie, a wiatr wzmógł się, co jest typowe na grani. Wasserberger starał się ich pospieszać w nadziei, że niżej zrobi się spokojniej i wędrówka stanie się łatwiejsza. Niestety właśnie wtedy rozpoczęło się W trakcie zejścia młody Kasznica począł się skarżyć, iż traci oddech. Matka wzięła od chłopca plecak, a Wasserberger pomagał mu iść. Tak doszli około godziny czwartej w pobliże Żabiego Stawu Jaworowego. Wydało się, że najgorsze mają już za sobą, gdy nagle starszy Kasznica usiadł na głazie ze słowami: "Jestem bardzo zmęczony... Dalej iść nie mogę..." Pierwszym odruchem Kasznicowej było zwrócić się o pomoc do Wasserbergera, jako najsilniejszego i najbardziej doświadczonego w zespole. I wówczas usłyszała przerażającą, niezrozumiałą wprost odpowiedź: "Czuję się także bardzo słaby" - czytamy w książce "Tajemnica Doliny Jaworowej".Nagła śmierćKobieta wraz z taternikiem zaprowadziła syna za głaz, by mógł się schronić przed wichurą. Nalała im koniaku, a synowi dała również czekoladę. Wróciła do męża, by jemu również podać rozgrzewający trunek, lecz zobaczyła, że Wasserberger próbuje wstać i zmierza w jej kierunku. Ruszyła w jego kierunku, by go zatrzymać. Zarówno młody mężczyzna, jak i chłopiec byli umierający. Wróciła do męża, ale ten już nie żył. Gdy poszła do syna, zastała zimne ciało, a taternik leżał wyciągnięty z rozbitą głową i ręką. Została sama i nie wiedziała, czemu wszyscy nagle Kasznicowa była wyczerpana, lecz nie odczuwała żadnych niepokojących objawów. Przy zwłokach męża, syna i taternika spędziła jeszcze 37 godzin. 5 sierpnia zeszła Doliną Jaworową na Łysą Polanę, gdzie o wszystkim opowiedziała generałowi Mariuszowi Zaruskiemu, naczelnikowi Pogotowia Tatrzańskiego. Natychmiast wysłano tam ratowników, by znieśli z gór ciała. Zagadka śmierci dwóch mężczyzn i chłopca do dziś nie została rozwiązana. Kobietę podejrzewano o zatrucie koniaku, ponieważ ona go nie piła i tylko ona przeżyła. Nigdy nie udowodniono jej winy, lecz stan psychiczny Kasznicowej był bardzo zły. Nie mogła pogodzić się ze śmiercią nie udało się odkryć prawdyWaleria Kasznicowa zmarła 7 lat po tragicznych wydarzeniach w Tatrach. Była jedynym świadkiem tego zdarzenia, więc na podstawie jej opowieści zostały napisane wszystkie książki o dramacie. O tym, że nie mogła przyczynić się do śmierci mężczyzn świadczy to, że poczuli się słabo, zanim podała im koniak. Sekcja zwłok wykazała, że Kazimierz Kasznica miał wadę serca i zwapnienie żył, a jego syn przejawiał już początkowe stadium choroby. Ryszard Wasserberger był zdrowy, a w czasie upadku złamał rękę. Wszyscy mieli obrzęk płuc i doszło do zatrzymania akcji serca. Możliwe, że koniak rzeczywiście był zatruty, co wytłumaczyłoby śmierć zdrowego 21-latka, lecz z pewnością Waleria o tym nie Cię niecodzienna sytuacja na wycieczce? Prowadzisz hotel lub pensjonat i chcesz podzielić się z nami swoimi spostrzeżeniami lub historiami? A może chcesz skontaktować się z nami w innej sprawie związanej z turystyką? Zapraszamy do wysyłania wiadomości na adres redakcja@ myśli, że zna Włochy, ale tylko nieliczni odpowiedzą na wszystkie sześć pytańPytanie 1 z 6Na rozgrzewkę: do którego miasta trzeba pojechać, aby podeprzeć Krzywą Wieżę?Artykuły polecane przez redakcję Skandal w Tatrach, turyści przeszli samych siebie. „Pani chce i już"Lot do Polski zamienił się w koszmar, za nic mieli innych pasażerówHorror w raju, nie żyją co najmniej 3 osoby. Żywioł uderzył na wyspieŹródło: Onet Tatrzański Park Narodowy co roku odwiedzają setki tysięcy turystów. To nie tylko wizytówka polskich gór, ale także obszar Rezerwatów Biosfery UNESCO – miejsca o szczególnie cennych zasobach przyrodniczych. Odwiedzający mogą podziwiać wspaniałe rośliny – kosodrzewinę, limbę oraz sasankę alpejską – a także spotkać zwierzęta, które w pozostałych rejonach kraju nie występują, albo pojawiają się niezwykle rzadko. Zwierzęciem, który niezaprzeczalnie kojarzy się z Tatrami jest kozica. Ten niewielki ssak, wielkością przypominający domową kozę to zwierzę typowo górskie. W lecie najczęściej można spotkać kozice na turni na stokach północnych lub na wysokich halach, zimą na piętrze na stokach południowych. Jednak, aby je wypatrzyć potrzebna jest lornetka. Z kolei w tatrzańskich dolinach można natknąć się (z wyjątkiem jesieni i zimny, kiedy zapadają w sen zimowy) na świstaki i niedźwiedzie brunatne. Zwłaszcza te drugie budzą duże zainteresowanie turystów, ale pod żadnym pozorem nie wolno ich karmić ani do nich podchodzić. Zarówno świstaki, jak i kozice i niedźwiedzie brunatne są pod ścisłą ochroną. Obok tych trzech symboli Tatr na obszarach zielonych można spotkać gady takie jak zaskrońce czy jadowite żmije zygzakowate oraz płazy: salamandra plamista, ropucha zielona, kumak górski, żaba wodna i żaba jeziorkowa. Dużą grupę stanowi też ptactwo – sowy (puszczyk i usztaka), drozd obrożny, czubatka, makolągwa, orzeł przedni, pomurnik. Spędzanie wolnego czasu na łonie przyrody stało się w ostatnich latach niezwykle popularną formą wypoczynku. Czy wiemy jednak jak relaksować się bez szkody dla przyrody, zwłaszcza w obszarach objętych najwyższa formą ochrony, jaką jest Park Narodowy? Weźmy za przykład Tatrzański Park Narodowy: jedyny wysokogórski park narodowy w Polsce, który co roku odwiedza kilka milionów turystów. Pomimo że jego powierzchnia wynosi nieco ponad 21 tys. hektarów, istnieje tam stosunkowo duża sieć szlaków turystycznych (na każde 80 hektarów powierzchni przypada 1 kilometr szlaku), na której w sezonie letnim od rana do nocy przebywają ludzie. Duża frekwencja odwiedzających nie pozostaje bez wpływu na dzikich mieszkańców tego niezwykle cennego przyrodniczo zakątka naszego kraju. Ciągła obecność człowieka oraz przemieszanie tras dla ludzi ze ścieżkami zwierząt to duży stres dla tych ostatnich. Mimo to, jak dotąd nie opuściły one swoich ostoi. Ich egzystencja w tych niecodziennych warunkach nie miałaby miejsca, gdyby w zachowaniu zwierząt nie zaszły pewne zmiany: przywykły do obecności człowieka w obrębie szlaków turystycznych i innych miejsc udostępnionych. W tych miejscach zwierzęta pozwalają sobie na skrócenie naturalnego dystansu ucieczki, czyli pozwalają nam podejść bliżej. Jednak pasące się w pobliżu szlaku dzikie zwierzę to tylko pozornie sielankowy obraz, gdyż przez cały czas bacznie obserwuje ono turystów i jest gotowe do natychmiastowego biegu gdyby np. człowiek opuścił szlak w celu zrobienia mu lepszego zdjęcia. Tak więc, jeśli w czasie naszej górskiej wędrówki uda nam się zaobserwować jakiegoś pierwotnego mieszkańca Tatr, nie dajmy się ponieść emocjom, zachowajmy spokój i ciszę, zostańmy na szlaku, a będziemy mogli cieszyć się jego widokiem. Nie śmieć w Parku Narodowym Wędrując po tatrzańskich szlakach z pewnością zauważyliśmy brak koszy na śmieci. Sytuacja ta nie wynika z próby zaoszczędzenia pieniędzy przez służby ochrony przyrody. Wręcz przeciwnie – to działanie ma głęboki sens. Każdy kosz na śmieci, nawet ten regularnie sprzątany, jest źródłem nęcących zapachów. Dzikie zwierzęta szybko się uczą, że w takich miejscach mogą znaleźć resztki ludzkiego jedzenia, a tym samym stosunkowo łatwo zdobyć potrzebne im pożywienie. Z czasem regularnie odwiedzają te miejsca i stają się coraz zuchwalsze. Najpierw robią to tylko pod osłoną nocy, a później w dzień. Jeśli do tego dojdzie dodatkowa zachęta, w postaci bezpośredniego dokarmiania przez ludzi, zwierzęta stopniowo uzależniają się od tej „pomocy”. W konsekwencji wyzbywają się lęku przed człowiekiem i gdy są głodne mogą stać się wobec niego nawet agresywne. Takie sytuacje miały miejsce na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego wielokrotnie i często dotyczyły konfliktu na drodze człowiek-niedźwiedź. Ten największy w naszym kraju drapieżnik jest niezwykle inteligentnym zwierzęciem i bardzo szybko się uczy, dlatego w takich sytuacjach nie wolno iść na kompromis. Zaszłością z dawnych lat jest fakt, że niektóre z niedźwiedzi mają wciąż skrócony dystans ucieczki wobec człowieka, przez co zdarza się, że od czasu do czasu można je spotkać w pobliżu szlaku turystycznego. Należy wtedy zachować spokój, nie wykonywać gwałtownych gestów, w miarę możliwości pozwolić się zwierzęciu samoistnie oddalić lub wręcz ustąpić pola wycofując się samemu powoli. Skrócenie dystansu ucieczki dzikiego zwierzęcia względem człowieka nie zawsze musi być następstwem negatywnego oddziaływania ludzi na przyrodę. W historii turystyki tatrzańskiej znane są liczne przypadki, gdy do wędrujących po szlakach samotnych piechurów zbliżały się podekscytowane w okresie godowym samce jeleni lub kozic traktując ich jako swoich potencjalnych rywali wkraczających na ich terytoria. W przypadku obu gatunków do sytuacji takich może dochodzić w miesiącach od września do listopada, kiedy to nadpobudliwe samce tracą swą wrodzoną ostrożność. I na koniec pamiętajmy, że po obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego poruszamy się tylko od zmierzchu do zmroku. W ten sposób pozwalamy dzikim zwierzętom na odpoczynek i regenerację przed kolejnym gwarnym i tłumnym dniem w Tatrach. Wszystkie pola: array(19) { ["key_words"]=> string(0) "" ["meta_title"]=> string(110) "Park ludzi, dom zwierząt - Tatrzański Park Narodowy, atrakcje przyrodnicze Polski, parki narodowe, ["meta_desc"]=> string(187) "Wizyta w parku narodowym to okazja do kontaktu z naturą. Trzeba jednak pamiętać o przestrzeganiu zasad, które zapewnią nam - i mieszkańcom parku - bezpieczeństwo - poleca ["watermark"]=> string(0) "" ["interesting_places"]=> string(28) "Tatry - atrakcje turystyczne" ["author"]=> string(14) "Łukasz Pęksa" ["latlng"]=> array(3) { ["address"]=> string(0) "" ["lat"]=> float( ["lng"]=> float( } ["highlight_search"]=> bool(false) ["is_news"]=> bool(false) ["is_home_page_title"]=> bool(true) ["is_poradnik"]=> bool(false) ["is_sprzet"]=> bool(false) ["is_outwear"]=> bool(false) ["use_video"]=> bool(false) ["video"]=> string(0) "" ["show_map"]=> bool(false) ["country"]=> string(3) "POL" ["meta_key"]=> string(0) "" ["home-visible"]=> bool(false) } key_words: meta_title: Park ludzi, dom zwierząt - Tatrzański Park Narodowy, atrakcje przyrodnicze Polski, parki narodowe, meta_desc: Wizyta w parku narodowym to okazja do kontaktu z naturą. Trzeba jednak pamiętać o przestrzeganiu zasad, które zapewnią nam - i mieszkańcom parku - bezpieczeństwo - poleca interesting_places: Tatry - atrakcje turystyczneauthor: Łukasz Pęksalatlng: Arrayhighlight_search: is_news: is_home_page_title: 1is_poradnik: is_sprzet: is_outwear: use_video: video: show_map: Pola do umieszczenia w nagłówku meta_title: Park ludzi, dom zwierząt - Tatrzański Park Narodowy, atrakcje przyrodnicze Polski, parki narodowe, meta_desc: Wizyta w parku narodowym to okazja do kontaktu z naturą. Trzeba jednak pamiętać o przestrzeganiu zasad, które zapewnią nam - i mieszkańcom parku - bezpieczeństwo - poleca Pola do umieszczenia w treści watermark: watermark: author: Łukasz Pęksameta_desc: Wizyta w parku narodowym to okazja do kontaktu z naturą. Trzeba jednak pamiętać o przestrzeganiu zasad, które zapewnią nam - i mieszkańcom parku - bezpieczeństwo - poleca Geografia Ciekawostki o Tatrach Tylko niecałe 23% Tatr leży w Polsce. Tatry są najwyższym pasmem górskim w Karpatach. Ich długość wynosi 57 km. Dzielimy je na Tarty Zachodnie i Tatry Wschodnie, które rozdziela przełęcz Liliowe i Dolina Suchej Wody Gąsienicowej. Wypiętrzenie Tatr miało miejsce około 10 - 15 milionów lat temu. 1Najwyższym szczytem Tatr jest Gerlach (2654m), który znajduje się całkowicie po słowackiej stronie. 2W Polsce najwyższym szczytem są Rysy, które osiągają wysokość 2499 m. Najwyższym szczytem w całości położonym po stronie polskiej jest natomiast Kozi Wierch, ma on wysokość 2291 m. 3Największym jeziorem w Tatrach jest Morskie Oko, zajmuje ono powierzchnię 34,93 ha. Jest jeziorem pochodzenia polodowcowego o charakterze karowo-morenowym. Dowiedz się więcej... 4Najgłębszym jeziorem Tatr jest Wielki Staw w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Ma ono głębokość 79,3 m. 5Najdłuższą jaskinią w Tatrach jest jaskinia Cień Księżyca. Według ostatnich pomiarów jej długość wynosi 30 500 metrów. Jest też najgłębszą jaskinią Tatr Wysokich - 451 metrów. 6Po polskiej stronie Tatr odkryto dotychczas 857 jaskiń a ich łączna długość wynosi 133 kilometry. 710 tysięcy lat temu na terenie Tatr występowały lodowce. Według niektórych naukowców niektóre z lodowców ostatniego zlodowacenia ustąpiły dopiero około 5 tysięcy lat temu. 8W Tatrach występuje około 1300 gatunków roślin naczyniowych z czego 200 gatunków występuje tylko i wyłącznie tu. W tatrach występuje bardzo wiele endemitów i subendemitów. 9Klimat tatrzański ma bardzo wiele wspólnych cech z klimatem alpejskim. Cechy takiego klimatu to: duża zmienność dobowa temperatur, niska średnia temperatur w roku, częste zachmurzenia i gwałtowne zmiany pogody oraz duża liczba dni z opadami. 10Dolina Suchej Wody Gąsienicowej jest najdłuższą doliną w Polskich Tatrach. Jej długość to 13 kilometrów. Geografia Ciekawostki o Tatrzańskim Parku Narodowym Jeden z największych parków narodowych w Polsce Tatrz7ański Park Narodowy jest jednym z dwudziestu trzech parków narodowych w Polsce. O utworzeniu obszaru chroniącego przyrodę Tatr myślano już od połowy XIX wieku, ale pomysł ten zrealizowano w pełni dopiero po wojnie, w 1955 roku. Utworzono park o powierzchni 21 197 ha, który jest jednym z największych naszych parków narodowych. Jest on miejscem bardzo chętnie odwiedzanym przez turystów - rocznie przewija się przez jego szlaki ponad 2,5 mln osób. Ze względu na unikatowy charakter tego wysokogórskiego terenu Tatrzański Park Narodowy, zaró1wno po stronie polskiej, jak i słowackiej, został w 1993 roku wpisany na listę Rezerwatów Biosfery UNESCO. 1Tatrzański Park Narodowy (TPN) został utworzony 1 stycznia 1955 roku. Rozporządzenie Rady Ministrów o jego utworzeniu zostało wydane 30 października 1954 roku. 2Położony jest na południowych krańcach województwa małopolskiego. Zajmuje powierzchnię 21 197 ha i należy do największych parków narodowych w Polsce. 3Granice Parku obejmują cały obszar polskiej części Tatr i blisko 3 700 ha kompleksów leśnych przylegających do nich od północy. W jego skład wchodzą niewielkie części Pogórza Bukowińskiego i Rowu Podtatrzańskiego, zarówno te przylegające do obszaru parku, jak i enklawy (Polana Rogoźniczańska, Wyskówki, Harenda, Bafiów Bór). 4Od południa TPN sąsiaduje ze słowackim Tatrzańskim Parkiem Narodowym (TANAP-em). Sąsiadem TPN od północnej strony jest miasto Zakopane oraz gminy: Kościelisko, Poronin i Bukowina Tatrzańska. 5Ochrona obszaru polskich Tatr była przedmiotem zainteresowania już w II połowie XIX wieku. W 1868 roku Wysoki Sejm Galicyjski uchwalił ustawę, która należała do pierwszych tego rodzaju norm w Europie. Ustawę uchwalono "względem zakazu łapania, wytępiania i sprzedawania zwierząt alpejskich, właściwym Tatrom, świstaka i dzikich kóz". Do jej egzekwowania utworzono straż myśliwską, do której zatrudniono byłych kłusowników: Jędrzeja Walę i Macieja Sieczkę - porzuciwszy kłusownictwo stali się oni zagorzałymi strażnikami przyrody tatrzańskiej. 6W 1873 roku utworzono Towarzystwo Tatrzańskie, które rozszerzyło ochronę także na szarotkę alpejską, cisa i limbę. Z jego inicjatywy powstało Towarzystwo Ochrony Tatr Polskich, którego zamierzeniem było utworzenie parku narodowego. Rozpoczęto zbiórkę pieniędzy na wykup Tatr z prywatnych rąk. Wykupiono około 1000 ha. Dowiedz się więcej... 7Pojawiły się jednak problemy z utworzeniem parku narodowego, gdyż zamierzenia dotyczące ochrony przyrody Tatr torpedowane były przez technokratów, chcących rozbudowywać tam infrastrukturę turystyczną. Wobec tego, w czerwcu 1939 roku powołano szczególną jednostkę organizacyjną Lasów Państwowych "Park Przyrody w Tatrach", w celu "utrzymania tatrzańskiej flory i fauny oraz ochrony innych form przyrody ze względów naukowych, estetycznych, historycznych, pamiątkowych". 8Do pomysłu utworzenia parku narodowego powrócono po II wojnie światowej. Znacjonalizowano własność rodziny Uznańskich, do których należała ponad połowa polskich Tatr. W 1947 roku utworzono obszar chroniony o nazwie Tatrzański Park Narodowy, rok później w górnej części Doliny Kościeliskiej utworzono rezerwat ścisły o nazwie rezerwat przyrody Tomanowa-Smerczyny - wówczas największy na terenie polskich Tatr (ok. 800 ha). 9Na utworzenie Tatrzańskiego Parku Narodowego polskie Tatry musiały czekać sześć lat dłużej niż Tatry Słowackie. Prezes Rady Ministrów wydał rozporządzenie o powołaniu TPN 30 października 1954 roku. Dowiedz się więcej... 10Teren Wspólnoty w Tatrach obejmuje większą część Doliny Chochołowskiej i Lejowej. Wspólnota posiada własną administrację leśną, budynki, prowadzi wspólną gospodarkę leśną. Zyski czerpane są z wycinki lasów, wypasania polan, sprzedaży biletów wstępu na Siwej Polanie i w Dolinie Lejowej, a także z infrastruktury turystycznej. Wspólnota dąży do całkowitego wyłączenia swojej własności spod nadzoru TPN. Park jednak obawia się, że mogło by to doprowadzić do niekontrolowanego zabudowywania Tatr infrastrukturą turystyczną, narciarską, handlową, wytwórczą oraz wycinką lasów.

ciekawostki o tatrzańskim parku narodowym