Kliknij tutaj --> 🌑 olej lniany a niedoczynność tarczycy

Oprócz niezwykle cennych tłuszczów, olej lniany dostarcza także dużą dawkę witaminy E, która posiada właściwości przeciwkrzepliwe, antyoksydacyjne oraz wspomaga prawidłowe funkcjonowanie żeńskiego oraz męskiego układu rozrodczego. W 100 g oleju lnianego znajdziemy 17,5 mg tej witaminy, która zwalcza stany zapalne, a także Najlepszy dla dzieci będzie olej lniany, który: pozyskiwany jest z wysokiej jakości nasion pochodzących ze sprawdzonych upraw, jest tłoczony na zimno (w temperaturze niższej niż 35℃), nie jest poddawany procesowi filtracji i rafinacji, ma wysoką zawartość kwasów omega-3. tłoczony jest na świeżo (tj. małymi partiami, kilka razy Olej lniany – właściwości i zastosowanie Olej lniany należy do grupy olejów wielonienasyconych, czyli zawiera w sobie kwasy omega-3 i omega-6. Oleje wielonienasycone najczęściej pasują włosom wysokoporowatym, czyli widocznie przesuszonym i zniszczonym, potrzebującym silnej dawki wzmocnienia i wygładzenia. Spożycie oleju lnianego powoduje wyrównanie poziomu kwasów tłuszczowych omega - 6 do omega - 3 do właściwych proporcji. NNKT skutecznie zapobiegają miażdżycy, zawałowi serca i chorobie nadciśnieniowej, poprzez m.in. zmniejszoną agregację płytek krwi i adhezji. Olej lniany. Olej lniany budwigowy o wysokiej zawartości kwasów omega-3 pochodzi z nasion lnu brązowego i złotego. Rośliny dorastają na naszych polach uprawnych, gdzie monitorujemy ich wzrost od momentu zasiewu. Powstały z nich olej lniany tłoczymy wyłącznie na zimno w temperaturze poniżej 35°C, dzięki czemu zachowuje on swoje Photos Faux Profils Site De Rencontre. Niedoczynność tarczycy to schorzenie, które dotyka coraz większą liczbę ludzi. Znacznie częściej kobiety niż mężczyzn. Nierzadko żyjemy z nim wiele lat zanim zostanie zdiagnozowane. Objawy niedoczynności tarczycy są na tyle uciążliwe, że utrudniają osobie chorej normalne funkcjonowanie. Warto zdawać sobie sprawę, że na jakość naszego życia z niedoczynnością tarczycy wpływają nie tylko przyjmowane leki, ale też dieta jaką stosujemy. Jak powinno wyglądać żywienie chorego na niedoczynność tarczycy? Jakie produkty należy wprowadzić do menu, a z czego bezwzględnie zrezygnować? Co to jest niedoczynność tarczycy? Niedoczynność tarczycy to obecnie bardzo często występująca choroba, która objawia się niedoborem hormonów tarczycy. Jej efektem jest spowolnienie przemian metabolicznych. Wyróżniamy kilka rodzajów niedoczynności tarczycy – niedoczynność pierwotną, która pojawia się na skutek uszkodzenia gruczołu tarczycowego, niedoczynność wtórną będącą efektem niedoboru hormonu TSH wydzielanego przez przysadkę mózgową. Znamy także niedoczynność trzeciorzędową, która powstaje w wyniku niedostatku hormonu peptydowego o nazwie tyreoliberyna (TRH), niedoczynność spowodowaną przez guzy podwzgórza, a także niedoczynność wywołaną urazami głowy. Typowymi objawami niedoczynności tarczycy są przyrost masy ciała, sucha skóra, zaburzenia miesiączkowania, chroniczne zmęczenie, osłabienie organizmu, zaparcia, częste odczuwanie zimna. Współcześnie w przypadku niedoczynności tarczycy stosuje się leczenie farmakologiczne, które nierzadko trwa latami. W przypadku tej przewlekłej choroby duże znaczenie ma odpowiednia dieta, która w dużym stopniu poprawia jakość życia chorego. Jak działa tarczyca i kiedy pojawiają się problemy? Tarczyca jest nieparzystym gruczołem, który zlokalizowany jest z przodu, w dolnej części szyi. Waga tarczycy waha się zazwyczaj pomiędzy 30 a 60 g. Może się ona zmienić w ciąży lub podczas cyklu miesiączkowego. Gruczoł ten wytwarza dwa hormony – trójjodotyroninę (oznaczaną jako T3) i tyroksynę (oznaczaną jako T4). T3 i T4 kontrolowane są przez TSH, czyli hormon tyreotropowy, którego produkcja ma miejsce w przysadce mózgowej. Warto zdawać sobie sprawę, że T4 jest formą nieaktywną, natomiast T3 aktywną. Tarczyca działa prawidłowo, kiedy dochodzi do przekształcenia (konwersji) T4 na T3. Często jednak tak się nie dzieje. Co więcej niekiedy dochodzi do zaburzeń (zazwyczaj są one wynikiem stresu lub niedoborowej diety), wskutek których T3 jest przekształcane w RT3, czyli formę nieaktywną. Takie działanie tarczycy jest jak najbardziej uzasadnione. Spowolnienie metabolizmu o okresach głodu i trudnych warunków zewnętrznych było dla człowieka jedyną szansą na przeżycie. Do tego, żeby nasza tarczyca funkcjonowała prawidłowo, a więc, żeby dochodziło do przemiany T4 w T3, organizm potrzebuje enzymu wytwarzanego przez bakterie jelitowe – sufatazy. Bez niego również leczenie farmakologiczne nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Jak widać odpowiednia dieta jest niezbędna dla osób cierpiących na niedoczynność tarczycy. Jakie są objawy niedoczynności tarczycy? Niedoczynność tarczycy wiąże się z pewnymi objawami, które nie są jednak na tyle charakterystyczne, żeby szybko zdiagnozować tę chorobę. Z tego względu wiele osób żyje z niedoczynnością wiele lat. A jakość ich życia pozostawia wiele do życzenia, gdyż niedoczynność wiąże się z takimi dolegliwościami jak: szybkie męczenie się, senność (niezależnie od tego ile godzin przespaliśmy), odczuwanie chłodu nawet przy wysokich temperaturach, problemy z pamięcią i koncentracją, przyrost masy ciała pomimo braku zmian w diecie, obrzęki twarzy i ciała, sztywność mięśni, bóle głowy, wzdęcia i zaparcia, płytki oddech i ataki duszności (zwłaszcza po wysiłku fizycznym), suchość skóry, łamliwe, wypadające włosy, pękające paznokcie, problemy z donoszeniem ciąży, osłabienie libido, a u mężczyzn nawet impotencja, obniżenie nastroju, objawy wskazujące na depresję. Żeby zdiagnozować niedoczynność tarczycy, konieczne jest wykonanie badań hormonalnych – stężenia TSH we krwi, a także poziomu tyroksyny. Niedoczynność tarczycy – zalecenia żywieniowe Jeżeli stwierdzono u nas niedoczynność tarczycy, powinniśmy jak najszybciej zmodyfikować sposób żywienia. Dieta przy niedoczynności tarczycy powinna być alkaliczna, ponieważ zakwaszenie organizmu spowalnia pracę tego gruczołu. Dieta alkaliczna to taka, w której produkty o pH zasadowym stanowią od siedemdziesięciu do osiemdziesięciu procent. Pozostałe trzydzieści-dwadzieścia procent to żywność o kwaśnym pH, czyli mięso, nabiał, a także część węglowodanów. Sama dieta odkwaszająca często okazuje się niewystarczająca. Osoby, które cierpią na niedoczynność tarczycy mają zbyt dużo estrogenu w stosunku do progesteronu. Warto zdawać sobie sprawę, że taki stan jest niebezpieczny gdyż blokuje pracę tarczycy, a dodatkowo może przyczynić się do rozwoju chorób nowotworowych. Z tego względu należy całkowicie wykluczyć z menu mięso i nabiał pochodzące z przemysłowej hodowli. Dobrze jest również włączyć do menu produkty, które posiadają właściwości obniżające poziom estrogenu. Zaliczamy do nich: paprykę, jabłka, gruszki, pestki dyni, ziemniaki, pomidory, cebulę, morele, bakłażany, figi, jagody goji, mango, a także zieloną herbatę czy napar z nagietka lub mniszka lekarskiego. W przypadku diety w niedoczynności tarczycy bardzo ważne jest zwiększenie spożycia pełnowartościowego białka (optymalna ilość białka to w tym przypadku nawet 1,5-2 g na każdy kilogram masy ciała). Jest ono tak ważne, gdyż jego strawienie wiąże się z większym zużyciem energii. Krótko mówiąc białko w diecie przyspiesza metabolizm. Jednocześnie produkty białkowe zakwaszają organizm, dlatego konieczne jest ich zrównoważenie żywnością o pH zasadowym – przede wszystkim warzywami. Dużym utrudnieniem dla osób, które stosują dietę przy niedoczynności tarczycy jest fakt, że nie mogą one spożywać wszystkich warzyw. Konieczna jest rezygnacja z brukselki, kapusty, chrzanu, brokułów, a także soi. Dla większości ludzi są one zdrowe, jednak zawierają goitrogeny, czyli substancje, które: utrudniają wychwytywanie jodu przez tarczycę, blokują działanie enzymu TPO (tyreoperoksydazy), która dołącza jod do aminokwasu – tyrozyny, tworząc hormony tarczycy, a także spowalniają działanie TSH. Dieta przy niedoczynności tarczycy nie powinna zawierać również kaszy jaglanej lub ograniczyć jej ilość. Kasza jaglana ma ogromną ilość prozdrowotnych właściwości, jednak hamuje produkcję hormonów przez tarczycę. Ta sama sytuacja dotyczy popularnych orzeszków ziemnych (rezygnujemy również z masła orzechowego wyprodukowanego z tych orzechów). Jeżeli cierpimy na niedoczynność tarczycy, koniecznie zrezygnujmy ze spożywania słodyczy, a także innych węglowodanów prostych, gdyż spowalniają one metabolizm. Zastępujemy je węglowodanami złożonymi, które działają pozytywnie na organizm – zapobiegają między innymi dolegliwościom trawiennym charakterystycznym dla niedoczynności tarczycy, a więc wzdęciom i zaparciom. Niezbędna jest również rezygnacja z alkoholu. Nasycone kwasy tłuszczowe nie są naszymi sprzymierzeńcami, dlatego zastępujemy je kwasami nienasyconymi. Odpowiednie są zwłaszcza kwasy omega-3, które mają właściwości przeciwzapalne. Kwasy omega-3 znajdziemy w takich produktach jak siemię lniane, tłuste ryby morskie, awokado, czy oleju lnianym. Jod w diecie przy niedoczynności tarczycy W przypadku niedoczynności tarczycy jod odgrywa ogromną rolę, jako że siedemdziesiąt procent jodu w naszym organizmie znajduje się właśnie w tarczycy. Jest on głównym składnikiem hormonów tarczycy, a jego niedobór powoduje niedoczynność tarczycy (choć przyczyn tego schorzenia może być więcej). Zanim zdecydujemy się na włączenie jodu w postaci suplementów do naszej diety, uprzednio wykonajmy badania na jego stężenie w moczu. Może się bowiem okazać, że poziom jodu jest odpowiedni, a niedoczynność tarczycy została wywołana przez inne czynniki. Przedawkowanie jodu może doprowadzić do rozwoju choroby Hashimoto, dlatego musimy mieć pewność, że jest on nam rzeczywiście potrzebny. Jeżeli badania laboratoryjne wykażą, że w naszym organizmie brakuje jodu, zdecydujmy się na zmiany w diecie, dzięki którym nie ryzykujemy przedawkowania tego pierwiastka. Produkty, które zawierają jod to na przykład ryby, a w szczególności dorsz, nabiał, jaja, szpinak, truskawki, orzechy, płatki owsiane, brązowy ryż, fasola, ziemniaki, borówki amerykańskie, czy gruszki. Jod można znaleźć także w niektórych wodach mineralnych, czy jodowanej soli. W diecie osoby cierpiącej na niedoczynność tarczycy nie może zabraknąć magnezu. Poprawia on pracę tarczycy, zwiększa tempo przemian metabolicznych, zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę (ogromna większość osób cierpiących na niedoczynność tarczycy ma także insulinoodporność), pozytywnie wpływa na pracę układu odpornościowego i nerwowego. Ze względu na lepszą wchłanialność zaleca się spożywanie magnezu zawartego w żywności. Należy go szukać w takich produktach jak kasza jęczmienna, awokado, kasza gryczana, łosoś, makrela, dorsz, wątróbka, ser żółty, szpinak, banany, płatki owsiane, orzechy, warzywa strączkowe, pestki dyni, pestki słonecznika, owoce morza, kakao, gorzka czekolada. Selen przy niedoczynności tarczycy Selen jest niezbędny dla prawidłowej pracy tarczycy (osiemdziesiąt procent tego pierwiastka w naszym organizmie znajduje się właśnie w tym gruczole), dlatego w przypadku gdy cierpimy na niedoczynność koniecznie wykonajmy badania wykluczające ewentualne niedobory. Bardzo dobrze, kiedy zapotrzebowanie na selen pokrywa dieta. Wówczas suplementacja nie jest konieczna, co jest tym ważniejsze, że zbyt duże ilości selenu są dla naszego organizmu toksyczne. Co więcej selen z żywności jest znacznie lepiej przyswajalny niż ten w postaci syntetycznej. Jest on obecny w takich produktach jak mięso, ryby, owoce morza, jaja, orzechy brazylijskie, nabiał, sezam, pełnoziarnisty chleb, grzyby, szpinak, czosnek, cebula. Nietolerancje pokarmowe Nie ma jednej diety przy niedoczynności tarczycy, która będzie odpowiednia dla każdego. Wielu chorych cierpi również na różnego rodzaju nietolerancje pokarmowe, które (jeżeli nie są wykryte) mogą hamować cały proces leczenia i uniemożliwiać utratę wagi. Jak często jeść? W przypadku niedoczynności tarczycy częstotliwość spożywania posiłków jest tak samo ważna jak ich jakość. Zaleca się jedzenie pięciu posiłków dziennie, a przerwy pomiędzy nimi powinny wynosić około trzy-cztery godziny. Regularne odżywanie ma tak duże znaczenie, ponieważ nie chroni przed spowolnieniem przemiany materii. Istotne jest także, żeby ostatni posiłek spożyć trzy, maksymalnie dwie godziny przed pójściem spać. Choć dieta przy niedoczynności tarczycy ma spowodować między innymi utratę wagi, nie jest wskazane nadmierne ograniczanie kalorii. Restrykcyjny sposób odżywiania może w tym przypadku przynieść efekty odwrotne od zamierzonych – zwiększy ona stężenie TSH, a także spowolni przemianę materii. Przykładowy jadłospis dla osoby z niedoczynnością tarczycy Śniadanie Szklanka maślanki, gruszka, dwie kromki pieczywa pełnoziarnistego z chudą szynką z indyka, pomidorem, papryką i sałatą. Do picia zielona herbata. II śniadanie Kanapka z pieczywa pełnoziarnistego, połówki awokado, chudej szynki, posypana siemieniem lnianym, dwa orzechy brazylijskie, banan. Obiad Pierś z kurczaka w curry, ziemniaki gotowane na parze, sałatka z sałaty rzymskiej, ogórków, oliwek, pomidorów, pestek dyni i słonecznika. Kolacja Serek wiejski, dwie kanapki z pieczywem pełnoziarnistym, serem, wędliną i kiszonym ogórkiem, gruszka, jabłko. Do picia napar z nagietka. Masz stwierdzoną niedoczynność tarczycy? Jesteś po wizycie u endokrynologa i zastanawiasz się jak działają leki, które Ci przepisał? Boisz się, że w wyniku przyjmowania lewotyroksyny (na hipotyreozę) przytyjesz? Przede wszystkim… podejdź do tego na spokojnie. Okazuje się, że jeśli nabrałaś zbędnych kilogramów poprzez złe funkcjonowanie tarczycy, istnieje spora szansa na to, że leki unormują tę sytuację. A jak je przyjmować, żeby maksymalnie ułatwić im działanie? Zapoznaj się z tekstem i przekonaj się, że nie taki wilk straszny, jak go malują. Spis treści: Czym jest tarczyca?Choroby tarczycy, czyli parę słów o niedoczynności i nadczynności tego gruczołuLeki na niedoczynność tarczycy na receptęCzy można leczyć niedoczynność tarczycy lekami bez recepty?Chudnięcie kontra tycie – leczenie hipotyreozyJak przyjmować lewotyroksynę, czyli lek na niedoczynność tarczycy?Jak wspomóc leczenie tarczycy naturalnymi sposobami? Ale na początek – czym jest tarczyca? Musisz wiedzieć, że tarczyca to taki niewielki gruczoł, który zlokalizowany jest w okolicy krtani – z przodu szyi w jej dolnej części. Swoim kształtem może przypominać motyla, a jej głównym zadaniem jest produkcja hormonów, tzw. tarczycowych. Jakie to hormony? Jest to trójjodotyronina (zwana T3) oraz tyroksyna (T4). Ciężko jednoznacznie określić, na co przede wszystkim oddziałuje tarczyca, ponieważ… ma wpływ praktycznie na wszystko. Począwszy od metabolizmu, aż po kontrolę układu rozrodczego czy sercowo-naczyniowego. Poza T3 i T4 tarczyca produkuje jeszcze hormon zwany kalcytoniną, która reguluje (razem z aktywną formą witaminy D3 i parathormonem z przytarczyc) gospodarkę fosforanowo-wapniową Twojego organizmu. Choroby tarczycy, czyli parę słów o niedoczynności i nadczynności tego gruczołu Niestety można powiedzieć, że choroby tarczycy coraz częściej uznawane są jako choroby cywilizacyjne. Na ich występowanie mają wpływ nie tylko Twoje uwarunkowania genetyczne, ale także środowisko, w jakim żyjesz. Nie zapominając oczywiście o odpowiedniej diecie oraz codziennej dawce ruchu, która w przypadku każdego człowieka ma ogromny wpływ na zdrowie. Jakie schorzenia tarczycowe mogą Cię dotknąć? Generalnie najczęściej jest to niedoczynność lub nadczynność tarczycy. Pierwsza z nich, czyli niedoczynność, to sytuacja, w której Twoja tarczyca produkuje zbyt małą ilość hormonów, które nie są w stanie zaspokoić potrzeb potrzebnych do różnych procesów (np. termogenezy) w całym organizmie. Z kolei nadczynność tarczycy występuje wtedy, kiedy tych hormonów jest za dużo. Oczywiście to, jaka ilość hormonów jest produkowana przez tarczycę, tak naprawdę uzależnia to, jakie objawy możesz odczuwać na co dzień. To znaczy? Często przy niedoczynności tarczycy pacjenci skarżą się na przyrost masy ciała (przy takim samym lub mniejszym apetycie jak dotychczas), spadkiem libido, pogorszeniem się kondycji włosów i skóry a także… problemami z zajściem w ciążę. W tym przypadku potrzeba jest szczegółowa diagnostyka (z resztą tak jak i przy nadczynności tarczycy), ponieważ schorzenia ze strony tego gruczołu dają zazwyczaj spory szereg objawów, które nie od razu są oczywiste do zinterpretowania. Może się okazać, że niedoczynność tarczycy jest powodowana przez chorobę autoimmunologiczną, na przykład coraz częściej rozpoznawaną chorobę Hashimoto. Jeśli hormonów jest za mało, to endokrynolodzy na podstawie wykonanych badań (z krwi oraz USG) leczą niedoczynność syntetycznym hormonem, tzw. lewotyroksyną. Z kolei przy nadczynności tarczycy pacjenci mają problem ze zbyt niską masą ciała, uderzeniami gorąca czy problemami z sercem. Mogą mieć uczucia lęku, tak jakby coś miało się stać, ale nie do końca wiadomo co. Takie przypadki często są powodowane chorobą Gravesa-Basedowa. Leki na niedoczynność tarczycy, które dostępne są jedynie na receptę Leki na niedoczynność tarczycy można podzielić na ogólnodostępne oraz te, które przepisuje Ci endokrynolog na receptę. Do leków na receptę zaliczają się: lewotyroksyna; preparaty złożone, które obok lewotyroksyny zawierają także liotyroninę; preparaty jodu. Właściwie zawsze lekiem pierwszego wyboru lekarza jest lewotyroksyna, którą przyjmuje się na czczo na około 30 minut przed śniadaniem, jednak zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawka zawsze jest dobierana indywidualnie do Twoich wyników badań i ogólnego stanu zdrowia. Zazwyczaj zaczyna się od mniejszych dawek aby zobaczyć, jak reaguje organizm. Jak to wygląda w praktyce? Dawka początkowa u osoby dorosłej wynosi od 25 do 50 mikrogramów na dobę, zaś dawka podtrzymująca 100-200 µg/d. W przypadku dzieci stosuje się następujące dawki: początkowa powinna wynosić od 12,5 do 50 µg/m2 powierzchni ciała a podtrzymująca – 100 – 150 µg/m2. Czy leki trzeba zażywać do końca życia? Niestety… leczenie lewotyroksyną w większości wskazań trwa przez całe życie. Co nie zmienia faktu, że pacjenci powinni pozostawać pod stałą opieką poradni endokrynologicznej i okresowo wykonywać badania hormonalne. W Polsce głównie stosuje się farmakoterapię Euthyroxem: Euthyrox 25 µg (50 i 100 tabletek); Euthyrox 50 µg (50 i 100 tabletek); Euthyrox 75 µg (50 i 100 tabletek); Euthyrox 100 µg (50 i 100 tabletek); Euthyrox 112 µg (50 tabletek); Euthyrox 125 µg (50 i 100 tabletek); Euthyrox 150 µg (50 i 100 tabletek); Euthyrox 175 µg (50 tabletek). Oraz Letroxem: Letrox 50 µg (50 tabletek); Letrox 75 µg (50 tabletek); Letrox 100 µg (50 tabletek); Letrox 125 µg (50 tabletek); Letrox 150 µg (50 tabletek). Pamiętaj, że leki wydawane są wyłącznie na receptę i może je wypisać lekarz po postawieniu diagnozy lub w ramach kontynuacji leczenia. Jeśli z jakiś przyczyn nie możesz się dostać do swojego lekarza, a może po prostu zapomniałaś wziąć ze sobą leku na wakacje – zawsze możesz skontaktować się z lekarzem w sprawie przedłużenia leków na niedoczynność tarczycy online. Wystarczy wypełnić ankietę, na podstawie której lekarz endokrynolog oceni sytuację i jeśli nie będzie widział przeciwwskazań – wystawi e-receptę. Nawet w ciągu 15 minut. Czy można leczyć niedoczynność tarczycy lekami bez recepty? Oczywiście, że istnieją terapie wspomagające, jednak pamiętaj – zawsze pod kontrolą endokrynologa. Bo choć może nie dostaniesz leku na receptę, to nie oznacza to, że będzie tak zawsze. Niedoczynność tarczycy i inne choroby tego gruczołu należy stale monitorować. A do leków wspomagających leczenie niedoczynności tarczycy bez recepty można zaliczyć: suplementy diety zawierające jod; płyn Lugola (wodny roztwór jodu i jodku potasu); preparaty z witaminą D; suplementy z witaminą B12. Płyn Lugola, który jest wodnym roztworem jodu i jodku potasu, czasem mylony jest z jodyną (bazującą na alkoholowym roztworze) przeznaczoną do użytku zewnętrznego, to tak naprawdę… płyn, który dużo częściej stosuje się właśnie zewnętrznie. Co bardzo ważne – doustne leczenie płynem Lugola powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Poza tym w przypadkach niedoboru jodu (co ma spory wpływ na stan Twojej tarczycy) lekarze zazwyczaj przepisują pacjentom tabletki z jodem. Dlaczego? Ponieważ można z większą dokładnością dawkować po prostu tabletki o określonej dawce. Pamiętaj jednak, że suplementy diety zawierające jod nie są stosowane w celach leczniczych. Zazwyczaj stosuje się takie terapie krótkotrwale lub w konkretnych sytuacjach. Jakich? Na przykład suplementacja jodu jest zalecana kobietom w ciąży oraz karmiącym piersią z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie organizmu na ten pierwiastek. Jeśli pomimo suplementacji u kobiety w ciąży rozwinie się niedoczynność tarczycy (wynikająca z niedoboru jodu), niezbędna będzie terapia z użyciem preparatów o znaczeniu leczniczym a nie suplementacyjnym. Ale czy to wszystko? Otóż nie – możesz jeszcze zwrócić uwagę na inne witaminy, których możesz mieć niedobór (choć warto co jakiś czas oznaczyć ich poziom z krwi). Jakie to parametry? Suplementacja witamin D i B12 jest szczególnie zalecana chorym na niedoczynność tarczycy, u których podłożem jest choroba Hashimoto. Dlaczego? Ponieważ jeśli cierpisz akurat z powodu tego zaburzenia autoimmunologicznego, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że masz niedobory witamin z gruby D i B, a to z kolei zaostrza stan Twojej niedoczynności. Chudnięcie kontra tycie – leczenie hipotyreozy Hormony wydzielane przez gruczoł tarczowy w około 30 procentach odpowiadają za zużycie energii. Niedobór hormonów tarczycy wynikający z obniżonej aktywności tarczycy powoduje spowolnienie metabolizmu. A to już niestety w konsekwencji… często prowadzi do zwiększenia masy ciała, pomimo przyjmowania takiej samej jak przed problemami z tarczycą (a nawet mniejszej) ilości kalorii. Statystycznie osoby ze zwiększoną zawartością tkanki tłuszczowej mają podwyższone stężenie TSH i obniżone stężenie hormonów w surowicy krwi. Co ciekawe, obserwacje pacjentów leczonych bariatrycznie (chirurgiczne leczenie otyłości) wykazały, że spadek masy ciała powodował także spadek stężenia tyreotropiny do wartości prawidłowych. Dlaczego? Musisz wiedzieć, że zawartość tkanki tłuszczowej (zarówno nadmierna jak i zbyt mała) wpływa na prawidłowe funkcjonowanie hormonów w Twoim organizmie. Najprościej mówiąc – tłuszcz jest poniekąd przekaźnikiem hormonów. Dlatego jeśli cierpisz w powodu otyłości, to np. antykoncepcja hormonalna może się u Ciebie nie sprawdzić, ponieważ jej działanie nie będzie tak skuteczne jak w przypadku kobiet z prawidłową wagą. A wiadomo, że antykoncepcja ma Cię chronić przed zajściem w ciążę w możliwie jak najlepszy sposób. Ale, co ważne – przyrost masy ciała w przebiegu niedoczynności tarczycy wiąże się nie tylko ze wzrostem tkanki tłuszczowej, ale także z zaburzeniami w gospodarce węglowodanowej i wodno-elektrolitowej. Ale odpowiadając na pytanie… Czy przytyjesz biorąc leki na niedoczynność tarczycy? Prawda jest taka, że odpowiednia dawka lewotyroksyny wpłynie na normalizację stężenia TSH, a jednocześnie przyspieszy metabolizm organizmu do prawidłowego poziomu, co przy racjonalnej diecie powinno przywrócić prawidłową masę ciała. No właśnie – przy racjonalnej diecie bogatej w warzywa i makroskładniki. Często osoby, u których potwierdzona została diagnoza niedoczynności tarczycy wręcz się cieszą, że w końcu schudną wskutek przyjmowania leków. Oczywiście – może tak to zadziałać. Zawsze pod warunkiem, że dbasz o swoją dietę i codzienną aktywność fizyczną. Niestety nie u każdego tak się dzieje, pomimo codziennej dbałości o swój organizm, ale nie zrażaj się. Twój lekarz z pewnością wie, co robi. Każde przedawkowanie hormonów może bowiem doprowadzić do nadmiernego spadku wagi – a to także nie będzie dla Ciebie dobre. Jedno jest pewne – nie możesz traktować terapii lewotyroksyną jako sposobu na kontrolę swojej masy ciała. Choć faktycznie prawdopodobieństwo utraty kilogramów jest większe u osób, które przybrały na wadze z powodu rozwijającej się hipotyreozy. Odpowiednia terapia substytucyjna hormonami tarczycy może (ale nie musi) unormować metabolizm, co w efekcie może doprowadzić do spadku kilogramów. Tarczyca potrafi być podstępna, dlatego poza leczeniem musisz dbać o inne naturalne metody wspomagające leczenie tarczycy, tj. dieta i odpowiednia dawka codziennego ruchu. Tycie to nie jedyny symptom niedoczynności tarczycy. Choroba wywołuje przecież cały zespół objawów, wśród których wymienić można: zaparcia; wodobrzusze; zmniejszoną tolerancję wysiłku; niedokrwistość; senność; zmienne nastroje; zaburzenia pamięci i koncentracji; bradykardię (spowolnienie pracy serca); spowolnienie ruchów i mowy; osłabienie siły mięśniowej; obfite miesiączki i cykle bezowulacyjne u kobiet; suche, łamliwe i nadmiernie wypadające włosy. Dlatego właśnie stosuj się do zaleceń swojego endokrynologa, ponieważ leczenie lewotyroksyną choć może wspomóc walkę z nadwagą, to musi kontrolować także inne procesy, które zachodzą w Twoim organizmie. Jak przyjmować lewotyroksynę, czyli lek na niedoczynność tarczycy? Lekarz endokrynolog przepisze Ci lewotyrkosynę wtedy, kiedy w Twoim organizmie występuje niedobór hormonów tarczycowych. Oczywiście (tak jak w przypadku właściwie wszystkich leków, a na pewno antykoncepcji hormonalnej) na wchłanianie i odpowiednie działanie leku ma wpływ wiele czynników. Na przykład? Zdecydowanie inne leki, które przyjmujesz a także produkty, które zazwyczaj spożywasz na śniadanie. Ponieważ leki na tarczycę zazwyczaj (chyba, że Twój lekarz zaleci inaczej) przyjmuje się na czczo zaraz po przebudzeniu, na około pół godziny przed śniadaniem (dlatego zawsze warto mieć blister leku przy łóżku). Poza tym na to, jak lek będzie działał na Twój organizm ma wpływ: wiek; choroby układu pokarmowego; czynniki dietetyczne. Leczenie (oraz ewentualne skutki uboczne) oczywiście zależą od tego, jaka dawka została Ci zalecona. Poza tym… Niedoczynność tarczycy to tak naprawdę zespół objawów, które mogą Cię dotknąć, a więc zawsze informuj swojego lekarza o innych lekach czy suplementach diety, które zażywasz. Zdarza się, że nie od razu lekarz jest w stanie dobrać odpowiednią dawkę lewotyroksyny dla Ciebie, dlatego istotne jest także bycie w kontakcie ze swoim lekarzem endokrynologiem. Nigdy nie zmieniaj dawek na własną rękę, ponieważ leczenie tarczycy to proces, a kombinowanie z dawkami może nie wyjść Ci na dobre. Pamiętaj także, że terapia niedoczynności tarczycy w dużej mierze zależy także od Twojej diety. Jak zatem przyjmować lek, aby maksymalnie zwiększyć mu pole działania a zminimalizować faktory, które przeszkadzają? Zawsze staraj się: przyjmować lek regularnie, oczywiście o tej samej porze – popijając wodą; jeśli przyjmujesz lewotyroksynę rano – to zawsze na czczo, na około pół godziny przed pierwszym posiłkiem; jeśli przyjmujesz lewotyroksynę wieczorem, to powinno się zażyć lek po około trzygodzinnej przerwie od ostatniego posiłku; jeśli zażywasz inne suplementy (np. witaminę D3) i leki, to staraj się to spożywać w innym czasie niż lewotyroksynę, np. w porze lunchu; staraj się unikać picia soków z cytrusów, mocnych naparów herbat ziołowych i kawy przez około 2 godziny po zażyciu leku; bezpośrednio po zażyciu leku staraj się unikać także spożywania błonnika pokarmowego (np. chleba razowego czy otrębów) – choć ogólnie w ciągu dnia wTwojej diecie błonnik jest potrzebny; na śniadanie warto także unikać produktów o wysokiej zawartości wapnia; zadbaj o suplementację witaminy C (np. wieczorem), która wspomaga wchłanialność lewotyroksyny. Musisz wiedzieć, że leki zawierające hormony tarczycy to leki, które są bezpieczne… o ile chorujesz na tarczycę. Możliwe działania niepożądane wynikają zazwyczaj tylko z przedawkowania leku. Objawia się to wtedy podobnie do skutków, jakie odczuwa osoba z nadczynnością tarczycy, np. kołataniem serca czy potliwością. Pamiętaj, że leki na niedoczynność tarczycy są skierowane do osób… z niedoczynnością tarczycy. Dlatego nie powinny ich zażywać osoby z nadczynnością gruczołu, a tym bardziej osoby, którym zależy na zrzuceniu zbędnych kilogramów. Co ważne – lewotyroksyna podawana osobie zdrowej nie spowoduje utraty wagi, a może doprowadzić do objawów występujących u chorych na nadczynność tarczycy. Jak wspomóc leczenie tarczycy naturalnymi sposobami? Trzeba zacząć od tego, że… wspomóc, to słowo klucz. Oczywiście możesz, a nawet powinnaś zmienić swoje nawyki żywieniowe tak, aby wyeliminować ze swojej diety, np. produkty, które zaburzają przyjmowanie jodu. Jod jest bowiem niezbędny tarczycy do produkcji oraz wydzielania hormonów. Pamiętaj jednak, że dieta to zawsze powinien być dodatek do leczenia zaleconego przez endokrynologa. Czego nie jeść przy niedoczynności tarczycy? Endokrynolodzy zalecają by ograniczyć spożycie pokarmów, które zawierają siarkocyjany i goitrogeny, czyli: warzywa z rodziny kapustowatych – głównie kapusta, kalafior, brokuły, rzepa, brukiew; rośliny strączkowe (soja); orzechy ziemne; gorczyca; mleko pochodzące od krów karmionych kiszonkami. Swoją uwagę możesz za to skupić na produktach zawierający jod (oprócz jodowanej soli), jak np. ryby i owoce morza, jaja, nabiał czy kiełki warzyw. Generalnie dieta w niedoczynności tarczycy powinna być odpowiednio zbilansowana. Pełnowartościowe białko powinno stanowić 15 procent dziennego zapotrzebowania energetycznego, węglowodany złożone – 55 procent a tłuszcze – 30 procent, przy czym: 20 proc. powinny stanowić nienasycone kwasy tłuszczowe; 10 procent tłuszcze nasycone. Ważnym elementem Twojej diety powinien być także błonnik pokarmowy (około 25-40 gramów dziennie), który pomoże wyeliminować zaparcia. Jednak tak jak wyżej zostało wspomniane – lepiej unikać go w porze śniadaniowej. Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Bibliografia do artykułu Katarzyna Łącka, Adam Czyżyk, Leczenie nadczynności tarczycy, Farmacja Współczesna 2008; 1: 69-78. Helena Jastrzębska, Leczenie hormonami tarczycy – czy to wyzwanie?, Postępy Nauk Medycznych 12/2015, s. 835-838. Zobacz więcej Jesteś przerażony po wstępnej lekturze internetowych mądrości o tym, jakie są produkty niewskazane przy niedoczynności tarczycy? Czy faktycznie pozostało Ci tylko mięso i olej kokosowy? Spokojnie, poniższy wpis ma za zadanie przede wszystkim obalić kilka mitów. Przejrzałam najpopularniejsze artykuły w Internecie na ten temat i postaram się wyjaśnić – w oparciu o aktualny stan wiedzy, a nie moje osobiste poglądy – co jest prawdą, a co nie do końca. Oczywiście musisz pamiętać, że dieta to kwestia indywidualna. Nie ma jednej idealnej diety dla każdej osoby z niedoczynnością tarczycy czy chorobą Hashimoto. Pewnie część z Was będzie niezadowolona, że nie ma odgórnych zaleceń dla wszystkich. Ale może niektórzy odetchną z ulgą, że jednak mogą jeść całkiem różnorodnie 😉 1. Przetworzone produkty, fast-foody, słodycze Tutaj chyba nikt nie ma wątpliwości. Produkty przetworzone, pełne konserwantów, barwników i innych dodatków, jak również cukru w różnej postaci i tłuszczów trans – nie służą nikomu. Tym bardziej w przypadku problemów z tarczycą lepiej ich unikać. Dostarczają dużo pustych kalorii, co sprzyja tyciu. Nie zawierają za to zbyt wielu witamin i składników mineralnych, które potrzebne są w dużych ilościach w diecie osoby z niedoczynnością czy Hashimoto. 2. Olej kokosowy i inne tłuszcze nasycone Specjalnie umieściłam olej kokosowy na liście produktów niewskazanych przy niedoczynności tarczycy, ponieważ był czas, gdy niesłusznie uznawano go za cudowny środek na wszystko. Nadal można znaleźć w sieci mnóstwo artykułów wg których może on wręcz uleczyć tarczycę (co ciekawe, często autorstwa osób, które go sprzedają…). Oczywiście, jak zwykle, okazało się, że to głównie marketing. Szczerze mówiąc, trafiłam na tyle bzdur na temat oleju kokosowego, że aż zapisałam sobie ten temat na osobny artykuł 😉 Większość z tych rewelacji opiera się na badaniach średniołańcuchowych kwasów tłuszczowych (tzw. MCT czy MCFA) oraz kwasu laurynowego, które występują w oleju kokosowym. Jaki wobec tego jest problem? Właściwości przypisywane olejowi kokosowemu tak naprawdę dotyczą tylko tłuszczów MCT, które stanowią jedynie 16% jego składu. Z kolei kwas laurynowy, który stanowi prawie połowę oleju kokosowego, NIE jest średniołańcuchowym kwasem tłuszczowym, jak niektórzy błędnie podają. Nie mówię, że w diecie w ogóle nie ma miejsca na olej kokosowy czy inne tłuszcze nasycone. Wszystko zależy od kompozycji diety i od Twojego stanu zdrowia. Jednak często niedoczynność tarczycy wiąże się z nieprawidłowym lipidogramem (wysoki LDL, niski HDL), a wtedy z pewnością nie warto szaleć z kokosem, który jeszcze podnosi poziom LDL („złego” cholesterolu). Niedoczynności tarczycy często towarzyszy również insulinooporność. Badania, którymi dysponujemy, wskazują, że tłuszcze nasycone pogarszają wrażliwość insulinową. Lepiej zastąpić je tłuszczami nienasyconymi, zwracając uwagę zwłaszcza na omega-3. 3. Warzywa kapustne w nadmiarze Tutaj akurat znajduje się ziarno prawdy. Warzywa kapustne takie jak brokuł, kalafior, brukselka, zawierają goitrogeny, które ograniczają wchłanianie jodu. Może to być problematyczne w przypadku niedoczynności wynikającej z niedoboru jodu albo u wegan, którzy częściej miewają niedobór tego pierwiastka. Nie oznacza to jednak, że trzeba całkowicie wyeliminować z diety te bardzo zdrowe warzywa! Wystarczy jeść je z umiarem, głównie po obróbce termicznej. Inne produkty, które zawierają substancje ograniczające wchłanianie jodu to proso (kasza jaglana), truskawki, rośliny strączkowe. Więcej o kapustnych i goitrogenach pisałam TUTAJ. 4. Soja? Nie wiem, dlaczego niektórzy oskarżają soję o tak dużą szkodliwość i wywoływanie przeróżnych chorób. Dane naukowe tego nie potwierdzają. W kontekście diety w niedoczynności tarczycy i chorobie Hashimoto można z całą pewnością stwierdzić tylko jedno: nie przesadzaj z ilością soi i zachowaj odstęp od leków (typu Euthyrox czy Letrox). Soja może negatywnie wpływać na przyswajanie pochodzących z nich hormonów, a także na wchłanianie jodu. Najbardziej czujni powinni być weganie, którzy zwykle spożywają większe ilości soi, a do tego są bardziej narażeni na niedobory jodu. Więcej na temat soi w niedoczynności tarczycy pisałam TUTAJ. 5. Gluten? Główny bohater ostatnich lat, a w zasadzie główny wróg 😉 Ile to już artykułów, książek napisano na ten temat, ile teorii wymyślono… Na podstawie czego? No właśnie, bo rzetelne źródła naukowe nie potwierdzają tych rewelacji. Co wiemy o glutenie w kontekście chorób tarczycy? Na pewno to, że osoby z chorobą Hashimoto częściej chorują również na celiakię, co może być przyczyną ich problemów z glutenem. Ale przechodzenie na dietę bezglutenową w ciemno, bez badań może być kiepskim pomysłem, bo utrudnia i opóźnia postawienie diagnozy w przypadku faktycznej celiakii. Dlaczego? Sprawdź w jednym z moich poprzednich wpisów TUTAJ. Wiemy też, że istnieje coś takiego, jak nieceliakalna nadwrażliwość na gluten. Póki co jednak nie wiadomo, ilu osób dotyczy ten problem – szacuje się, że około 6% populacji. Czyli niewiele. Na pewno nie oznacza to, że jeśli masz Hashimoto, to automatycznie masz nadwrażliwość na gluten. I ostatnia kwestia warta wspomnienia – to nietolerancja FODMAPs. Wiele osób zakłada, że skoro po chlebie czy makaronie ma wzdęcia i bóle brzucha, to na pewno nie mogą jeść glutenu. Weźmy pod uwagę jednak, że gluten znajduje się nie tylko w pszenicy, ale też w życie, jęczmieniu i owsie, więc wtedy wszystkie te zboża powinny powodować dolegliwości. W rzeczywistości winna może być sama pszenica, a konkretnie węglowodany słabo przyswajalne, które się w niej znajdują. Jeśli podejrzewasz taki problem u siebie, to koniecznie zajrzyj do mojego wpisu na temat FODMAPs TUTAJ. 6. Nabiał? Wróg nr 2 wszystkich z chorobami tarczycy 😉 Zwykle porusza się temat szkodliwości kazeiny, czyli białka mleka, które podobno uszkadza tarczycę. Cóż, nie wiem, jaki mechanizm miałby tutaj działać. Brak na ten temat jakichkolwiek badań. Więcej już można powiedzieć na temat laktozy, czyli cukru mlecznego. Ale nie ma tu żadnej magii. W przypadku nietolerancji laktozy jej spożycie może powodować gorsze wchłanianie hormonów z leków na niedoczynność tarczycy. Co za tym idzie – eliminacja laktozy może przyczynić się do obniżenia TSH, dzięki poprawie wchłaniania hormonów. Stwierdzono również, że osoby z Hashimoto częściej nie tolerują laktozy, więc warto mieć to na uwadze. Ale czy to oznacza konieczność całkowitego wyeliminowania nabiału? Absolutnie nie! Nietolerancja laktozy ma to do siebie, że zwykle pozwala na spożycie małych ilości tego cukru – ale u każdego ta granica będzie inna. Dlatego ważna jest obserwacja swojego organizmu. Co więcej, niektóre produkty mleczne nie zawierają prawie w ogóle laktozy, więc spokojnie można je włączyć do diety. Więcej o nietolerancji laktozy i diecie bezmlecznej pisałam TUTAJ. Uważaj na niedobory w diecie bezmlecznej! Przy okazji pisania tego artykułu trafiłam na ciekawą pracę naukową, w której opisano 2 przypadki dzieci w USA [Booms S et al., Iodine Deficiency and Hypothyroidism From Voluntary Diet Restrictions in the US: Case Reports, Pediatrics. 2016 Jun;137(6).] Przeczytajcie, ku przestrodze. Moda na dietę bez glutenu i nabiału trwa w najlepsze, ale czy każdy stosujący taką dietę na pewno odżywia się prawidłowo i dostarcza wszystkich niezbędnych witamina i składników mineralnych? Niestety, nie sądzę. Nawet osoby spożywające nabiał, często nie dostarczają sobie odpowiedniej ilości wapnia, a co dopiero ci, którzy go eliminują. Nabiał i produkty zbożowe są również źródłem jodu! Taka dieta eliminacyjna jest najbardziej problematyczna u małych dzieci, które bezwzględnie potrzebują odżywczej diety, aby zdrowo rosnąć. W ww. pracy naukowej opisano przypadki dwóch chłopców: 5- i 2-letniego. 5-letni chłopiec z zaburzeniami ze spektrum autyzmu trafił do lekarza z powodu zmęczenia i zaparć (wypróżniał się raz na tydzień). Podczas wizyty stwierdzono u niego wole, w badaniach wykazano niedoczynność tarczycy (TSH 355 mIU!), więc od razu rozpoczęto leczenie l-tyroksyną. Okazało się jednak, że od 2. roku życia chłopiec był na diecie organicznej, bez glutenu i nabiału. Dodatkowo jego rodzice używali tylko niejodowanej soli. Zbadano poziom jodu z dobowej zbiórki moczu i wykazano u niego duży niedobór. Po włączeniu suplementacji jodem (160 µg/dzień, nie jakieś ogromne dawki!) chłopiec zaczął czuć się lepiej, wyniki tarczycowe się stopniowo poprawiały, a po czterech miesiącach można było odstawić l-tyroksynę. W drugim przypadku u 2-letniego chłopca wykazano niedoczynność tarczycy, ciężki niedobór witaminy D i wapnia oraz krzywicę. Powód? Eliminacja z jego diety mleka krowiego, które zastąpiono mlekiem kokosowym (nie, nie jest to dobry zamiennik). I tak jak w pierwszym przypadku – stosowanie soli niejodowanej. Po uzupełnieniu niedoborów pokarmowych stan tarczycy uległ poprawie. Dlatego będę w kółko powtarzać: stosujcie diety eliminacyjne bardzo rozważnie i tylko w uzasadnionych przypadkach! 7. Rośliny strączkowe Oddzieliłam je od soi, bo jednak soczewica czy ciecierzyca nie mają aż tak złej sławy 😉 Głównie zwraca się uwagę na zawarte w nich substancje antyodżywcze. Lektyny utrudniają trawienie i mogą podrażniać układ pokarmowy. Z kolei kwas fitynowy wiąże składniki mineralne takie jak żelazo, wapń i cynk, przez co mniej ich przyswajamy. Jednak rola tych substancji jest mocno demonizowana, co więcej – odpowiednie moczenie i gotowanie strączków eliminuje ten problem. Strączki są dobrym źródłem białka roślinnego, więc warto je uwzględnić w swojej diecie i użyć czasem dla urozmaicenia zamiast mięsa. Mają też dużo błonnika oraz witamin i składników mineralnych. Pozytywnie wpływają na skład i różnorodność mikrobiomu jelitowego. Mogą również zmniejszać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i otyłości. Ale, podobnie jak pszenica, zawierają węglowodany z grupy FODMAPs, więc mogą powodować dolegliwości np. w zespole jelita drażliwego. 8. Warzywa psiankowate Pomidory, papryka, bakłażan, ziemniaki… Czy faktycznie pomidory to produkty niewskazane przy niedoczynności tarczycy? Absolutnie nie. Nie znalazłam żadnych publikacji na ten temat. Na pewno nie warto stresować się takimi informacjami znalezionymi w Internecie i na ich podstawie eliminować kolejne wartościowe produkty. Oczywiście jeśli spożycie tych warzyw powoduje dolegliwości, to nie należy jeść ich na siłę. Na przykład pomidory mogą być problematyczne przy nadkwasocie żołądka i refluksie. Ale nie ma to żadnego związku z tarczycą 😉 Dzisiaj coś innego niż dietetyczny przepis. Postanowiłam wprowadzić cykl artykułów na blogu dotyczący odżywiania w różnych jednostkach chorobowych – zebrane najważniejsze informacje. W internecie krąży wiele legend na temat odżywiania w poszczególnych chorobach, dlatego stwierdziłam, że podam Wam rzetelne informacje wraz z piśmiennictwem. Zaczynam od choroby tarczycy – mianowicie jej niedoczynności. Co trzecia osoba zgłaszająca się do mojej poradni zmaga się z tym problemem, co oznacza powagę sytuacji. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, z tego jak ważne jest żywienie w niedoczynności tarczycy. Jak wiele składników odżywczych wpływa na jej pracę, a ich niedobór prowadzi do wielu dysfunkcji. Często połknięcie tabletki nie rozwiązuje problemu – masa ciała rośnie, a samopoczucie nadal jest kiepskie. Dlatego chciałabym tym artykułem zwrócić uwagę, że leczenie nie opiera się tylko na syntetycznych hormonach, a przede wszystkim na połączeniu: odpowiedniej diety, farmakoterapii i aktywności fizycznej. Jeśli chodzi o podstawowe informacje dotyczące tarczycy, jej budowę, diagnostykę i rodzaje niedoczynności – to chciałabym Was odesłać do artykułu Mamy Ginekolog, gdzie w wyczerpujący sposób jest to wszystko opisane. Ja natomiast skupię się na kwestiach dietetycznych. Zaczynając od początku.. Przyjmijmy, że wykonałaś badania krwi, konsultowałaś je z lekarzem endokrynologiem – otrzymałaś odpowiednie leki i zalecenia. Musisz zmienić swój sposób żywienia. Wyjścia są dwa: albo udajesz się o pomoc do specjalisty, albo próbujesz sama. I dziś chciałabym krok po kroku wytłumaczyć Ci, na co zwrócić przede wszystkim uwagę, komponując posiłki przy niedoczynności tarczycy. Zapotrzebowanie na energię Człowiek, aby mógł funkcjonować, pracować czy uprawiać aktywność fizyczną potrzebuje do tego odpowiedniej ilości energii. Komponując dla kogoś jadłospis zawsze zaczynam od ustalenia na podstawie wielu parametrów zapotrzebowania kalorycznego dla danej osoby. Natomiast w przypadku niedoczynności tarczycy jest o tyle trudniej, że podstawowa przemiana materii ulega obniżeniu o około 30%, stąd zapotrzebowanie kaloryczne powinno być niższe, niż to które wylicza nam kalkulator. Węglowodany tylko złożone Po pierwsze dlatego, że mają niski indeks glikemiczny, powoli podnoszą poziom glukozy we krwi po posiłku, a także rzecz najważniejsza: zawierają sporo błonnika pokarmowego. Błonnik pokarmowy wspomaga pracę jelit i proces wypróżniania, a także jest pożywką dla naszych bakterii jelitowych. Z racji spowolnionego metabolizmu jesteś niestety narażona na występowanie zaparć. Niedoczynność tarczycy zwiększa również ryzyko rozwoju insulinooporności oraz cukrzycy typu II. Dlatego tak ważna jest jakość węglowodanów. Wybieraj: Ryż brązowy, dziki Grube kasze: pęczak, gryczana, jaglana, owsiana Pełnoziarniste pieczywo Pełnoziarnistą mąkę: pszenną pełnoziarnistą, owsianą, orkiszową, gryczaną Makaron pszenny pełnoziarnisty, żytni, gryczany, orkiszowy Całkowicie wyeliminuj z diety: Cukier, słodycze, słone przekąski, dżemy z dodatkiem cukru Gazowane kolorowe napoje Fast foody, gotowe produkty typu zupki, gorące kubki, słodkie desery Soki w kartonie, napoje wieloowocowe, nektary Postaw na dobre białko Przy niedoczynności tarczycy ważne jest dostarczenie odpowiedniej ilości białka. Ma to duże znaczenie, ponieważ aminokwas 'tyrozyna’ jest niezbędny do budowy hormonów tarczycy. Dodatkowo białko przyspiesza metabolizm – organizm zużywa więcej energii na jego strawienie. Wybieraj dobrej jakości: Ryby (szczególnie morskie) Drób Jajka Nabiał Strączki (w ograniczonych ilościach) Ogranicz tłuszcze nasycone Powodują wzrost ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych (które w przypadku niedoczynności tarczycy jest już wyższe niż u osoby zdrowej). Dlatego zrezygnuj z tłustych mięs, boczku, słoniny czy smalcu. Włącz do diety dużą ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych, czyli: oliwę z oliwek extra vergine awokado orzechy włoskie, laskowe, brazylijskie, nerkowce, migdały pestki dyni olej lniany olej z orzechów włoskich siemię lniane Ważne witaminy i składniki mineralne JOD Około 80% tego pierwiastka znajduje się w tarczycy. Dlatego jego nieodpowiednia podaż w diecie upośledza funkcje tarczycy, doprowadzając tym samym do niedoczynności. Głównym źródłem jodu w diecie są przede wszystkim ryby morskie: łosoś, dorsz, makrela, owoce morza, sól jodowana. SELEN Wchodzi w skład enzymu zwanego 'dejodynazą’, która uczestniczy w przemianie hormonów: T4 -> T3. Niedobór selenu upośledza funkcjonowanie układu odpornościowego, a także zmniejsza konwersję hormonów. Włącz do diety: orzechy brazylijskie, owoce morza, ryby morskie (makrela, dorsz), grzyby, pełnoziarniste produkty zbożowe, rośliny strączkowe. ŻELAZO Deficyt żelaza w diecie powoduje niedostateczną produkcję hormonów tarczycy, przez co dochodzi do wzrostu TSH w osoczu krwi i rozwoju niedoczynności. Osoby chorujące na niedoczynność tarczycy bardzo często zmagają się z niedoborem żelaza. Głównym źródłem żelaza w diecie jest: wątróbka, wołowina, pestki dyni, otręby pszenne, żółtka, fasola, soczewica. Komponując posiłek bogaty w żelazo, warto dodać źródło witaminy C, która ułatwia jego wchłanianie, np. robiąc gulasz z wołowiny posyp go obficie natką pietruszki. CYNK Wchodzi w skład białek receptorowych trijodotyroniny, a w konsekwencją jego niedoboru jest zmniejszona produkcja T3 i T4, co prowadzi do niedoczynności tarczycy. Reguluje także prawidłowe wydzielanie insuliny przez trzustkę oraz stężenie cholesterolu. Dodatkowo niedobór cynku prowadzi do spadku tempa metabolizmu oraz osłabienia funkcjonowania układu odpornościowego. Dlatego obowiązkowo włącz do diety: zarodki pszenne, nasiona lnu, pestki dyni oraz produkty zbożowe (pieczywo pełnoziarniste, kasza gryczana i jaglana), mięso oraz jego przetwory. Sport to zdrowie Przy niedoczynności tarczycy bardzo ważna jest aktywność fizyczna, ponieważ skutecznie zwiększa przemianę materii. Dodatkowo korzystnie wpływa na samopoczucie oraz sylwetkę! 🙂 Należy uważać na produkty, które zawierają substancje goitrogenne (wolotwórcze), ponieważ utrudniają przyswajanie jodu. Obróbka termiczna pozwala obniżyć zawartość tych substancji. Uważaj na: brokuły, kalafior, kapustę, soję, kaszę jaglaną. Podsumowując, pamiętaj że: Dieta w niedoczynności tarczycy jest oparta na zasadach zdrowego i racjonalnego odżywiania Podstawą Twojej diety powinny być warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste, ryby, chude mięso, w mniejszym stopniu nabiał i zdrowe tłuszcze 🙂 Regularna aktywność fizyczna zwiększa tempo przemiany materii Odpowiednia podaż wody wpływa na działanie błonnika pokarmowego (przeciwdziałanie zaparciom, obniżenie glukozy we krwi), zalecana ilość to 2,0-2,5l Należy zwrócić uwagę na produkty bogate w: jod, żelazo, cynk i selen. W okresie jesienno-zimowym oraz w przypadku niedoboru należy suplementować witaminę D3 (szczególnie w przypadku wystąpienia jednocześnie Hashimoto). Tarczyca nie lubi stresu oraz braku snu – zadbaj o jego odpowiednią ilość i jakość 🙂 Piśmiennictwo: P Tuchendler, Z Zdrojewicz; Dieta w chorobach tarczycy. Med Rodz 2017; 20(4): 299-303 Ciborowska, H. Rudnicka. Dietetyka. Żywienie człowieka zdrowego i chorego. Wyd. PZWL, Warszawa 2010, str. Mazgaj K: Zalecenia dietetyczne w niedoczynności tarczycy. 26/09/2014. https:// Tarczyca i jej funkcje w organizmie Tarczyca jest gruczołem dokrewnym, który produkuje trójjodotyroninę (T3), tyroksynę (T4) i kalcytoninę. Hormony wytwarzane przez gruczoł tarczowy charakteryzują się najszerszym spektrum działania spośród wszystkich dotychczas poznanych hormonów i wpływają na funkcjonowanie większości tkanek organizmu. Odgrywają kluczową rolę w pracy układu nerwowego, sercowo-naczyniowego oraz wpływają na metabolizm białek, tłuszczów, węglowodanów, a także cholesterolu. Tarczyca odpowiada za 30% wydatków energetycznych związanych ze spoczynkową przemianą materii, dlatego przypuszcza się, że wysokie wartości TSH (tyreotropina, hormon tyreotropowy) świadczące o obniżonej aktywności gruczołu tarczowego będą sprzyjały spowolnieniu metabolizmu i w rezultacie zwiększaniu się masy ciała. Niedoczynność tarczycy Niedoczynność tarczycy to choroba, która jest związana z niedoborem hormonów tarczycy (T3 i T4) lub ich niedostatecznym działaniem, co powoduje uogólnione obniżenie tempa przemian metabolicznych w organizmie człowieka. Konsekwencją braku optymalnej ilości trójjodotyroniny i tyroksyny są liczne objawy, takie jak np. osłabienie, senność, narastające zmęczenie, przyrost masy ciała, łatwe marznięcie, zaparcia, wypadanie włosów, depresja, zmniejszenie tolerancji wysiłku, trudności z koncentracją, skupieniem uwagi oraz zaburzenia pamięci. Odnotowano, że niedoczynność tarczycy występuje u 1–5% osób do 60. roku życia i pięciokrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Częstość zachorowania na nią wzrasta wraz z wiekiem i po 60. roku życia szacuje się, że cierpi z jej powodu nawet 10% osób w niektórych populacjach. Niedoczynność tarczycy może być wynikiem uszkodzenia samego gruczołu tarczowego (niedoczynność pierwotna) lub dysfunkcji układu podwzgórze – przysadka mózgowa (niedoczynność wtórna). Niedoczynność wtórna ma dwie postacie: przysadkową (deficyt wydzielania TSH) i podwzgórzową, tzw. trzeciorzędową (deficyt wydzielania TRH). Znaczenie żywienia w niedoczynności tarczycy Farmakoterapia jest podstawowym elementem leczenia chorych na niedoczynność tarczycy, jednak prawidłowo zbilansowana dieta bogata w składniki odżywcze potrzebne do syntezy hormonów T3 i T4 oraz ograniczająca substancje antyodżywcze ma również olbrzymie znaczenie dla stanu zdrowia pacjenta. Dieta w niedoczynności tarczycy powinna opierać się na zasadach prawidłowego żywienia, które w Polsce ilustruje Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej opracowana przez Instytut Żywności i Żywienia z siedzibą w Warszawie w roku 2016. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na odpowiednią podaż składników pokarmowych kluczowych dla optymalnej pracy tarczycy, do których należy jod, selen, cynk, żelazo, witaminy D i B12, witaminy o działaniu antyoksydacyjnym, długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 oraz ograniczenie spożycia produktów spożywczych będących źródłem substancji wolotwórczych. Zapotrzebowanie na podstawowe makroskładniki diety Do podstawowych założeń diety dla osób z niedoczynnością tarczycy należy zwiększony udział pełnowartościowego białka, węglowodanów o niskim indeksie/ładunku glikemicznym oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych. Białko uczestniczy jako substrat w syntezie hormonów tarczycy, a jego wykorzystanie przez organizm osoby chorej na Hashimoto wymaga nawet do 25% dodatkowej ilości energii, co jest efektem korzystnym w przypadku obniżonej spoczynkowej przemiany materii u tych osób. Najbardziej rekomendowane jest białko pochodzenia zwierzęcego w postaci chudego mięsa, ryb morskich, jaj oraz mleka i produktów mlecznych o umiarkowanej zawartości tłuszczu. Warto zaznaczyć, że odpowiednio wysokie spożycie pełnowartościowego białka hamuje wypadanie włosów, które często towarzyszy chorym z niedoczynnością tarczycy. W postępowaniu dietetycznym warto unikać diet niskotłuszczowych, które mogą nasilać zaburzenia funkcjonowania układu immunologicznego, hormonalnego i powodować niewystarczające wchłanianie, zwłaszcza witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Należy zwiększyć w diecie szczególnie spożycie nienasyconych kwasów tłuszczowych w postaci olejów roślinnych tłoczonych na zimno (oliwa z oliwek, olej rzepakowy, olej lniany), awokado, orzechów, pestek, ziaren, tłustych ryb morskich. W związku z często współwystępującymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej w przebiegu niedoczynności tarczycy zalecane jest ograniczenie węglowodanów w diecie oraz skupienie się wyłącznie na tych o niskim indeksie/ładunku glikemicznym, które umożliwiają normalizację stężenia glukozy we krwi po spożytym posiłku i redukcję poposiłkowej hiperinsulinemii. Należy wybierać węglowodany złożone znajdujące się w produktach zbożowych pełnoziarnistych (grube kasze, brązowy ryż, ciemne pieczywo i makarony), które zawierają więcej witamin, składników mineralnych i błonnika pokarmowego niż produkty z ziarna oczyszczonego. Związki wolotwórcze Ważnym elementem w diecie chorych na niedoczynność tarczycy i Hashimoto jest eliminacja związków goitrogennych (wolotwórczych), które znajdują się przede wszystkim w kapuście, brukselce, rzepie, brokułach, kalafiorze, prosie, soi, gorczycy, orzechach arachidowych, szpinaku, gruszkach i truskawkach. Wśród substancji aktywnych wykazujących takie właściwości można wymienić izoflawonoidy występujące w soi oraz tioglikozydy znajdujące się w warzywach kapustnych. Ich niekorzystne działanie polega na wiązaniu się z jodem i zaburzeniu jego wbudowywania do cząsteczek hormonów gruczołu tarczowego. Należy podkreślić, że obróbka termiczna prowadzi do inaktywacji blisko 30% związków wolotwórczych, dlatego dopuszczalne jest umiarkowane spożycie pokarmów będących ich źródłem przy optymalnej zawartości jodu i selenu. Ponadto warto zapamiętać, że substancje, które mogą prowadzić do powstania wola, działają tym silniej, im mniejsza jest ilość jodu dostarczana z pożywieniem. Gluten a niedoczynność tarczycy Wokół glutenu, który jest białkiem roślinnym znajdującym się w pszenicy, życie, jęczmieniu oraz innych zbożach w wyniku zanieczyszczeń pojawiło się wiele kontrowersji w ostatnich latach. Obserwuje się również, że liczna grupa osób chorych na niedoczynność tarczycy decyduje się eliminować produkty naturalnie zawierające gluten i wybierać alternatywną żywność bezglutenową nierzadko za rekomendacją dietetyka, bądź lekarza. Warto jednak podkreślić, że obecnie brak jest wystarczających dowodów naukowych, aby rekomendować dietę bezglutenową u osób cierpiących z powodu zaburzeń czynności tarczycy, dlatego diety eliminacyjne powinny być stosowane wyłącznie u osób, które z powodu współwystępujących innych chorób lub nadwrażliwości na pokarm są zmuszone zrezygnować z określonych grup produktów spożywczych. Koniecznie warto przeprowadzić diagnostykę w kierunku celiakii u osób chorujących na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy typu Hashimoto, gdyż choroba trzewna często jej współtowarzyszy, a wczesne wykrycie pozwala na wprowadzenie odpowiedniego leczenia, które może zapobiec ewentualnym powikłaniom. Piśmiennictwo: Garber JR., Cobin RH., Gharib H. i wsp.: Clinical Practice Guidelines for Hypothyroidism in Adults: Cosponsored by the American Association of Clinical Endocrinologists and the American Thyroid Association. Thyroid Volume 22, Number 12, 2012: 1200-1235. Jonklass J., Bianco AC., Bauer AJ. i wsp.: Guidelines for the Treatment of Hypothyroidism: Prepared by the American Thyroid Association Task Force on Thyroid Hormone Replacement. 2014 Dec 1; 24(12): 1670–1751. Lazarus J., Brown RS., Daumerie C. i wsp.: 2014 European Thyroid Association Guidelines for the Management of Subclinical Hypothyroidism in Pregnancy and in Children. Eur Thyroid J 2014;3:76–94. Tonstad S., Nathan E., Oda K. i wsp.: Vegan Diets and Hypothyroidism. 2013 Nov 20;5(11):4642-52. Mahmoodianfard S., Vafa M., Golgiri F. i wsp.: Effects of Zinc and Selenium Supplementation on Thyroid Function in Overweight and Obese Hypothyroid Female Patients: A Randomized Double-Blind Controlled Trial. J Am Coll Nutr. 2015;34(5):391-9. Jarosz M., Stolińska H., Wolańska D.: Żywienie w niedoczynności tarczycy. PZWL. Warszawa: 1, 2017. Zakrzewska E., Zegan M., Michota-Katulska E.: Zalecenia dietetyczne w niedoczynności tarczycy przy współwystępowaniu choroby Hashimoto. Bromat. Chem. Toksykol. – XLVIII, 2015, 2, 117–127. Virili C., Bassotti G., Santaguida et al. Atypical celiac disease as cause of increased need for thyroxine: A systematic study. J Clin Endocrinol Metab. 2012; 97(3): 419–422. The post Znaczenie żywienia w niedoczynności tarczycy appeared first on Blog dla pacjentów.

olej lniany a niedoczynność tarczycy